ลึกเข้าไปในใจกลางป่ามหัศจรรย์ มีทะเลสาบแห่งหนึ่งที่รู้จักกันในนาม “ทะเลสาบแสงจันทร์” ในคืนวันเพ็ญ น้ำในทะเลสาบจะส่องประกายสีเงินราวกับละลายดวงจันทร์ทั้งดวงไว้บนผิวน้ำ แต่แม้จะงดงามเพียงใด สัตว์ทั้งหลายในป่ากลับหวาดกลัวทะเลสาบแห่งนี้ เพราะมีตำนานเล่าขานถึง “เงาปริศนา” ร่างมหึมาที่จะปรากฏขึ้นกลางทะเลสาบในคืนที่แสงจันทร์สว่างที่สุด
เนื้อเรื่อง
มีเพียง “ฟลินน์” ตัวนากน้อยผู้มีความกล้าหาญและช่างสงสัย ที่ไม่ยอมปักใจเชื่อในเรื่องเล่าเหล่านั้น เขาตั้งใจว่าในคืนวันเพ็ญครั้งต่อไป เขาจะต้องออกเดินทางไปพิสูจน์ความจริงให้ได้
เมื่อคืนวันเพ็ญมาถึง สัตว์ต่างๆ พากันหลบซ่อนอยู่ในโพรงของตนเอง มีเพียงฟลินน์ที่ค่อยๆ ว่ายน้ำออกจากชายฝั่ง มุ่งตรงไปยังใจกลางทะเลสาบที่ส่องสว่างที่สุด หัวใจของเขาเต้นระรัว แต่ความอยากรู้ก็มีพลังมากกว่าความกลัว
และแล้วในตอนที่ดวงจันทร์ลอยเด่นอยู่กลางศีรษะพอดิบพอดี เงานั้นก็ได้ปรากฏขึ้น! มันเป็นเงาดำทะมึนขนาดมหึมา มีเขางอกออกมาดูน่ากลัว มันค่อยๆ สูงใหญ่ขึ้นจนบดบังแสงจันทร์เกือบครึ่งดวง สัตว์ที่แอบมองอยู่ริมตลิ่งต่างพากันส่งเสียงร้องด้วยความหวาดกลัวแล้ววิ่งหนีไป
ฟลินน์เองก็ตกใจจนเกือบจะว่ายน้ำหนีกลับฝั่ง แต่แล้วเขาก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี “ข้าต้องรู้ให้ได้ว่ามันคืออะไรกันแน่” เขาคิดในใจ
แทนที่จะว่ายหนี เขากลับค่อยๆ ว่ายเข้าไปหาเงาปริศนานั้นใกล้ขึ้น… ใกล้ขึ้น… และแล้วเขาก็ได้ค้นพบความจริงอันน่ามหัศจรรย์
เงาดำที่เขาเห็นนั้นไม่ได้มาจากใต้น้ำเลย แต่มันคือเงาที่ทอดลงมาจากหน้าผาที่สูงที่สุดริมทะเลสาบต่างหาก! และเจ้าของเงาที่มีเขาอันน่าเกรงขามนั้นก็คือ พญากวางสีเงิน ผู้สง่างาม ซึ่งเป็นผู้พิทักษ์แห่งผืนป่าแห่งนี้ พญากวางจะออกมายืนอยู่บนยอดหน้าผาในคืนวันเพ็ญเสมอเพื่อเฝ้ามองดูแลความสงบสุขของผืนป่า แสงจันทร์ที่ส่องตรงลงมาได้ทอดเงาของพญากวางให้ขยายใหญ่ขึ้นจนดูน่ากลัวบนผิวน้ำนั่นเอง
พญากวางเมื่อเห็นตัวนากน้อยผู้กล้าหาญก็ยิ้มอย่างอ่อนโยนแล้วก้มหัวให้เป็นการทักทาย ฟลินน์จึงได้โค้งตัวตอบรับอย่างนอบน้อม
ฟลินน์ได้ว่ายน้ำกลับฝั่งและนำความจริงไปบอกเล่าให้เพื่อนสัตว์ทุกตัวได้ฟัง นับตั้งแต่นั้นมา ในคืนวันเพ็ญ สัตว์ทั้งหลายก็ไม่ได้หวาดกลัวเงาปริศนาอีกต่อไป แต่พวกเขากลับพากันออกมายืนอยู่ริมทะเลสาบอย่างสงบ เพื่อชื่นชมเงาของพญาคชสารผู้พิทักษ์แห่งผืนป่าด้วยความเคารพ
คติสอนใจ
นิทานก่อนนอน เรื่อง ทะเลสาบแสงจันทร์และเงาปริศนา นี้สอนให้รู้ว่า “ความกลัวมักจะเติบโตขึ้นจากสิ่งที่เราไม่รู้จักและจินตนาการไปเอง แต่ความกล้าหาญที่จะตั้งคำถามและออกเดินทางไปพิสูจน์ความจริง คือแสงสว่างที่จะทำให้เราค้นพบว่า สิ่งที่ดูน่ากลัวที่สุดอาจเป็นเพียงเงาของความดีงามที่ยิ่งใหญ่ก็เป็นได้”
พุทธภาษิต
“โยคา เว ชายเต ภูริ” (โยคา เว ชายะเต ภูริ) คำแปล: ปัญญาย่อมเกิดจากการลงมือปฏิบัติ (การลงมือพิสูจน์)
