กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีหมาป่าเจ้าเล่ห์ตัวหนึ่งเฝ้าหมายปองที่จะจับแกะในทุ่งหญ้ากินเป็นอาหารอยู่ทุกวัน แต่ก็ไม่เคยทำได้สำเร็จเลยสักครั้ง เพราะคนเลี้ยงแกะและสุนัขเฝ้าแกะต่างก็คอยดูแลฝูงแกะอย่างระมัดระวังอยู่เสมอ ด้วยความหิวโซ มันจึงได้คิดอุบายอันแยบยลขึ้นมาเพื่อที่จะหลอกล่อเหยื่อ
เนื้อเรื่อง
วันหนึ่ง หมาป่าได้ไปพบกับหนังแกะที่ถูกถลกทิ้งไว้โดยบังเอิญ มันจึงได้นำหนังแกะนั้นมาสวมคลุมตัวเพื่อปลอมเป็นแกะตัวหนึ่ง จากนั้นมันก็ค่อยๆ เดินปะปนเข้าไปในฝูงแกะอย่างแนบเนียน โดยไม่มีทั้งคนเลี้ยงแกะและสุนัขเฝ้าแกะตัวใดสังเกตเห็นเลยแม้แต่น้อย
หมาป่าในชุดแกะได้ใช้ชีวิตปะปนอยู่กับฝูงแกะอย่างสบายใจ มันเฝ้ารอคอยให้ถึงเวลากลางคืนที่มืดมิดเพื่อที่จะได้เลือกจับลูกแกะที่อ้วนที่สุดกินเป็นอาหาร
แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็ได้เกิดขึ้น เมื่อถึงเวลาเย็น คนเลี้ยงแกะได้ต้อนฝูงแกะทั้งหมดกลับเข้าคอกเพื่อขังไว้ในตอนกลางคืน และในคืนนั้นเอง คนเลี้ยงแกะก็ได้นึกอยากจะกินเนื้อแกะขึ้นมา เขาจึงได้เดินเข้าไปในคอกแกะในความมืดแล้วเลือกสุ่มจับแกะที่ดูอ้วนท้วนสมบูรณ์ที่สุดขึ้นมาหนึ่งตัว
และแกะตัวที่โชคร้ายตัวนั้นก็คือหมาป่าในชุดแกะนั่นเอง คนเลี้ยงแกะได้นำมันไปเชือดเป็นอาหารโดยที่ไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วสัตว์ที่เขาฆ่านั้นคือหมาป่าเจ้าเล่ห์ที่ปลอมตัวมา
คติสอนใจ
นิทานอีสป เรื่อง หมาป่าในชุดแกะ นี้สอนให้รู้ว่า “ผู้ที่คิดร้ายและหลอกลวงผู้อื่น สุดท้ายแล้วก็มักจะตกหลุมพรางและได้รับผลร้ายจากการกระทำของตนเอง”
พุทธภาษิต
“อมิตฺโต มิตฺตวณฺณิโก” (อะมิตโต มิตตะวัณณิโก) คำแปล: ศัตรูผู้มาในร่างของมิตร
