ในป่าใหญ่อันแสนสุข มีลูกหมูสามพี่น้องอาศัยอยู่ร่วมกันอย่างสนุกสนาน วันหนึ่งอากาศดี ลูกหมูพี่ใหญ่จึงได้ชวนน้องๆ ไปเล่นแข่งเรือกันที่บึงใหญ่ท้ายป่า ลูกหมูแต่ละตัวต่างก็ตื่นเต้นและรีบไปหาวัสดุเพื่อมาสร้างเรือของตนเอง
เนื้อเรื่อง
ลูกหมูตัวเล็กสุดได้สร้างเรือจากกระดาษสีสวยงาม ลูกหมูตัวกลางสร้างเรือจากใบไม้สีเขียวสด ส่วนลูกหมูพี่ใหญ่ผู้รอบคอบได้สร้างเรือจากเปลือกไม้ที่แข็งแรง เมื่อเรือของทุกคนเสร็จเรียบร้อยแล้ว การแข่งขันก็ได้เริ่มต้นขึ้น
ขณะที่ลูกหมูทั้งสามกำลังพายเรือแข่งกันอย่างสนุกสนานนั้นเอง หมาป่าเจ้าเล่ห์ก็ได้ปรากฏตัวขึ้น มันอยากจะลงไปอาบน้ำในบึงแต่รำคาญเสียงเจี๊ยวจ๊าวของลูกหมู จึงได้ขู่ว่า “ถ้าพวกเจ้าไม่หยุดเล่นแล้วไปให้พ้น ข้าจะเป่าเรือของพวกเจ้าให้จมให้หมดเลย!”
ว่าแล้วหมาป่าก็เริ่มเป่าลมใส่เรือกระดาษของลูกหมูตัวเล็กจนเรือล่มจมลงไปในน้ำ จากนั้นมันก็หันไปเป่าเรือใบไม้ของลูกหมูตัวกลางจนจมตามไปอีกคน แต่ไม่ว่าหมาป่าจะพยายามเป่าลมแรงแค่ไหน มันก็ไม่สามารถทำให้เรือเปลือกไม้ของลูกหมูพี่ใหญ่จมลงได้เลย
ลูกหมูพี่ใหญ่เมื่อเห็นว่าน้องๆ กำลังตกอยู่ในอันตรายจึงได้คิดอุบายขึ้นมา มันแกล้งทำเป็นพายเรือเข้าไปใกล้ๆ กับรังผึ้งขนาดใหญ่ที่แขวนอยู่บนกิ่งไม้เหนือหัวของหมาป่า แล้วใช้ไม้พายเขี่ยรังผึ้งจนตกลงมาใส่หัวของหมาป่าอย่างจัง ฝูงผึ้งแตกรังและบินกรูเข้ารุมต่อยหมาป่าจนต้องวิ่งหนีเตลิดเปิดเปิงหายเข้าไปในป่า
ในที่สุด ลูกหมูพี่ใหญ่ก็เป็นผู้ชนะในการแข่งขันและได้ช่วยน้องๆ ให้ปลอดภัย เขาสอนให้น้องๆ รู้ว่าการสร้างสิ่งของต่างๆ ควรจะคำนึงถึงความแข็งแรงทนทานเป็นสำคัญ จากนั้นพวกเขาก็ได้เล่นน้ำกันในบึงอย่างมีความสุข
คติสอนใจ
นิทานก่อนนอน เรื่อง ลูกหมูสามตัวกับการแข่งเรือ นี้สอนให้รู้ว่า “การทำงานใดๆ ก็ตาม ควรทำด้วยความรอบคอบและใส่ใจในความแข็งแรงมั่นคง เพื่อให้สามารถรับมือกับปัญหาและอุปสรรคที่ไม่คาดฝันได้”
