“ซ้ายน้อย” เป็นรองเท้าผ้าใบสีแดงสดข้างซ้ายของ “น้องอันนา” เด็กหญิงผู้ร่าเริง เขารักชีวิตของเขาที่สุด โดยเฉพาะเวลาที่ได้ออกไปวิ่งเล่นพร้อมกับคู่ของเขา “ขวาใหญ่” การได้เป็นส่วนหนึ่งของรองเท้าหนึ่งคู่ที่สมบูรณ์ คือความสุขและความหมายทั้งหมดในชีวิตของเขา แต่แล้ววันหนึ่ง การผจญภัยที่เขาไม่เคยคาดคิดก็ได้เริ่มต้นขึ้น
เนื้อเรื่อง
บ่ายวันหนึ่งขณะที่น้องอันนากำลังปีนป่ายเครื่องเล่นในสวนสาธารณะอย่างสนุกสนาน เชือกรองเท้าของซ้ายน้อยเกิดหลุดออกโดยที่ไม่มีใครสังเกตเห็น และในจังหวะที่น้องอันนากระโดดลงมานั่นเอง ร่างของซ้ายน้อยก็ได้หลุดออกจากเท้าเล็กๆ แล้วกระเด็นเข้าไปซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ข้างทางอย่างเงียบเชียบ
เมื่อถึงเวลาเย็น น้องอันนาก็กลับบ้านไปพร้อมกับรองเท้าเพียงข้างเดียว ทิ้งให้ซ้ายน้อยต้องเผชิญกับความมืดและความเหงาแต่เพียงลำพัง “เราจะทำอะไรได้อีกต่อไป” เขาคิดในใจ “รองเท้าข้างเดียวจะมีประโยชน์อะไรกัน…”
เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่ซ้ายน้อยกำลังสิ้นหวังอยู่นั้น ก็มีครอบครัวมดฝูงหนึ่งเดินผ่านมา พวกเขากำลังหาที่หลบภัยจากสายฝนที่กำลังจะโปรยปรายลงมา หัวหน้ามดเหลือบมาเห็นซ้ายน้อยจึงร้องขึ้นว่า “เร็วเข้าทุกคน! เราเจอถ้ำชั้นดีแล้ว!” ว่าแล้วฝูงมดนับร้อยก็พากันเข้าไปหลบฝนอยู่ในตัวของซ้ายน้อยอย่างปลอดภัย ในวันนั้น ซ้ายน้อยได้เรียนรู้ว่าเขาไม่ได้ไร้ค่า อย่างน้อยเขาก็เป็นที่พักพิงชั่วคราวให้ผู้อื่นได้
หลายวันต่อมา มีแม่นกโรบินตัวหนึ่งกำลังมองหาทำเลที่จะสร้างรัง กิ่งไม้ทุกกิ่งดูไม่ค่อยปลอดภัยนัก แต่แล้วสายตาของมันก็มาสะดุดกับรองเท้าสีแดงที่นอนสงบนิ่งอยู่ในพุ่มไม้ “โอ้! ช่างเป็นทำเลที่วิเศษอะไรเช่นนี้!” แม่นกคิดในใจ
แม่นกจึงได้เริ่มคาบกิ่งไม้เล็กๆ และเศษหญ้านุ่มๆ มาสร้างรังอันแสนอบอุ่นอยู่ภายในตัวของซ้ายน้อย ไม่นานนัก ในรังนั้นก็เต็มไปด้วยไข่ใบเล็กๆ สีฟ้าสดใส
บัดนี้ ซ้ายน้อยไม่ได้เป็นเพียงรองเท้าข้างเดียวที่ถูกทอดทิ้งอีกต่อไปแล้ว แต่เขาได้กลายเป็น “บ้าน” เป็นที่คุ้มภัย และเป็นผู้พิทักษ์ชีวิตใหม่ๆ เขารู้สึกถึงความอบอุ่นของไข่แต่ละฟอง และคอยใช้ตัวของเขาบังลมและฝนให้กับพวกมัน
เมื่อลูกนกตัวน้อยๆ ฟักออกมาจากไข่ ซ้ายน้อยก็ยิ่งรู้สึกถึงความหมายของชีวิต เขาเฝ้ามองดูลูกนกเติบโตขึ้นทุกวัน จนในที่สุดพวกมันก็แข็งแรงพอที่จะโบยบินออกจากรังไปสู่โลกกว้าง
ซ้ายน้อยมองตามลูกนกที่บินจากไปจนลับสายตา เขาไม่ได้รู้สึกเศร้าอีกต่อไปแล้ว เพราะเขาได้ค้นพบว่า แม้เขาจะไม่ได้ออกไปวิ่งเล่นกับน้องอันนาเหมือนเคย แต่การได้เป็นบ้านที่ปลอดภัยให้กับครอบครัวนก ก็เป็นการผจญภัยที่ยิ่งใหญ่และมีความหมายไม่แพ้กันเลย
คติสอนใจ
นิทานก่อนนอน เรื่อง การผจญภัยของรองเท้าข้างเดียว นี้สอนให้รู้ว่า “เมื่อบทบาทเดิมในชีวิตของเราสิ้นสุดลง ไม่ได้หมายความว่าคุณค่าของเราจะหมดไปด้วย แต่เป็นจุดเริ่มต้นของการเดินทางเพื่อค้นพบหน้าที่ใหม่ที่มีความหมายไม่แพ้กัน บางครั้ง การเป็นที่พักพิงที่อบอุ่น ก็มีความสำคัญไม่น้อยไปกว่าการเป็นนักเดินทาง”
พุทธภาษิต
“อโมฆํ ทิวสํ กยิรา อปฺเปน พหุเกน วา” (อะโมฆัง ทิวะสัง กะยิรา, อัปเปนะ พะหุเกนะ วา) คำแปล: ควรทำวันคืนไม่ให้เปล่าประโยชน์ ไม่ว่าจะน้อยหรือมาก
